خاطرات زندگی یک نویسنده

گوش دادم و عالی بود. :)
اول این‌که شما بخوای خداحافظی کنی یا نه، حداقل برای من مهمه! یعنی نه فقط شما، بلکه همه دوستان وبلاگ‌نویس! پس زودتر نظرت رو عوض کن تا فاز اندرزگویی نگرفتم (همون ایموجی حالت جدی که ابروها، بالا پایین‌ان. :)).
دوم این‌که این میل ترکیبی زدن در وجود همه ما هست (رجوع کنین به این پست.). ولی یه کسایی هستن شرایط حکم می‌کنه که کلاً ترکیبی بزنن! من یه بار رفتم خوابگاه دانشگاه‌مون (FUM)، دوستان یه غذاهایی درست می‌کردن که احساس می‌کردی این‌ها استعداد تلف شده آشپزی‌ان! :/ جالبه این پسرهای گل و نازنین بعداً از شاهکارهاشون عکس می‌گرفتن و توی گروه مشترک، با دخترهای خوابگاهی کَل می‌انداختن! :||||
سوم این‌که، مطمئناً اکثر دوستان از جمله من، با میل و رغبت زیادی پست‌های شما رو می‌خونن، چرا احساس می‌کنین بد می‌نویسین؟ :/ به نظر من که عالی می‌نویسین. :) در ضمن باید به خودتون افتخار هم بکنین که وبلاگ‌نویس هستین. :)
چهارم این‌که بیوشیمی هم‌چنان بوق است. :| من سخت پاسش کردم (البته نه در حد افتادن، فرض کنین در حدود 15 تا 17؛ البته این رو هم در نظر بگیریم که اون ترم به لطف اساتید کلاً دو روز فرجه به ما رسید که اون هم به لطف حسن‌کچلِ درون تلف شد. :| راستی رشته شما چیه؟ باز حس فضولی‌ام گل کرد. :/).
پنجم این‌که من صدام زیاد خوب نیست و نمی‌تونم توی این پست شرکت کنم (البته شاید هم شرکت کردم. :/). ولی حمایت همه‌جانبه من رو دارین. :))

مرسی ازینکه وقت گذاشتید :)

شیرینی وبلاگ نویسی به همین پستاست :))

آره آره

اون پست رو یادم رفت لینک کنم. :(
اینه لینکش:
http://aziwrite.blog.ir/1397/05/13/%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%AA-%DA%A9%D8%B1%D8%AF%D9%86-%D8%BA%D8%B0%D8%A7-%D8%A8%D9%87-%D8%B1%D9%88%D8%B4-%D9%BE%D8%B3%D8%B1%D9%88%D9%86%D9%87

مرسی

واقعا که آفرین ... خیلی فکر خوب، خلاقانه و جالبی بود ...
+ کلا دنبال یه بهانه هم بودم که برم سمت پادکست ولی خب این که تا الان نرفتم سمتش ... بیشتر به خاطر این بود که صدای خوب رادیویی ندارم ... ولی روش کار می‌کنم حتما ...
+ چه جالب ... منم امروز داشتم پست‌های گذشته رو نگاه می‌کردم ... البته نه برای خنده :))
برای تصحیح مشکلاتشون که توی قالب جدیدم مشکل داشتن و یه سری لینک‌ها که منقضی شدن و ...
+ راستی صدای خوبی هم دارین ... و ذوق خوبی به خرج دادین ... خیلی خوشم اومد ...
+ این چه حرفیه ؟ «کی براش مهمه ؟» ... بعضی‌ها دیگه :))
+ آهنگ پس زمینه خوبی هم بود ...

مرسی قابلی نداشت،امیدوارم ادامه بدید چالش رو :)

خخخ خیلی باحال بود،خوشمان آمد😌

خوشحالم مرسی :))

چه چالش خوب و بانمکی. از چالشای خنده اینستا گرامی بهتره که هی الکی بیایم به هیچی بخندیم. =)
حتما شرکت میکنویم.


با هر کدوم از عنوان ها که میخوندین من سرخ و سفید می شدم یاد یه چیزی می افتادم.
فکر کنم فردا وبلاگ بنده خالی از پست بشه :")

صداتون خیلی هنرمند گونه است.
ولی یه سوال...برای چی داشتین تو خونه داد میزدید؟ :|

+خیلی هم خووووب

واقعا هم همینطوره ... حس و حالش بعد یه مدت میره ... برای انجام دادن ... تا موقعی که حسش هست باید انجام داد ...
+ مرسی که ازم دعوت کردین ... خیلی خوشم اومد از این چالش ... چون واقعا چالشی بود برام ساخت پادکست ...
+ امیدوارم بچه‌هایی که انگیزه و علاقه ادامه این حرکت رو دارن ... دست به کار بشن و این کار قشنگ رو ادامه بدن ...

خوشحالم :)

سلام

دستتون درد نکنه.
دگرگون گشتیم :دی

اون شیشه‌ی آخر فوق العاده بود. هجده و نیم از بیست واسه کل پادکست

سلام قابلی نداشت :)