خاطرات زندگی یک نویسنده

من یاد گرفتم هیچ چیزی در دنیا مجانی به دست نمی اید

من یاد گرفتم گاهی سکوت کردن، برد واقعی است.

من یاد گرفتم همیشه همه چیز آنطور که برنامه ریزی کرده ایم پیش نمیرود.

من یاد گرفتم همیشه بزرگترین ترس های آدم روزی به واقعیت تبدیل میشوند.

من یاد گرفتم برای پیشرفت کرن همیشه در حال یادگیری باشم.

من یاد  گرفتم که مدرک فقط یک مشت دانش تئوری است و خلاقیت داشتن ازشمندتر از همه ی مدارک تحصیلی است.

من یاد گرفتم کوچ ترین کارها همیشه بزرگترین نتایج را به همراه می آورد.

من یاد گرفتم که روزی خواهم مرد، همه من را فراموش خواهند کرد پس نگران حرف این و آن نباشم.

من یاد گرفتم به جنبه ی مثبت قضایا نگاه کنم. این کار تنها راه جنگیدن با دلسردی و ناامیدی است.

من یاد گرفتم یک سلام و لبخند می تواند خیلی از روابط را تغییر بدهد.

من یاد گرفتم ببخشم و بگذرم و خودم را از بار سنگین کینه رها کنم.

من یاد گرفتم خیلی از آدم ها را نمیتوان تغییر داد. حداقل تا وقتی خودشان نخواهند.

من یاد گرفتم پرسودترین سرمایه گذاری دنیا، سرمایه گذاری روی خود آدم است. بزرگترین سرمایه گذاری، کسب دانش است.

من یاد گرفتم همیشه بزرگترین ترس های دنیا بهترین درسهای دنیا را به آدم میدهند.

من یاد گرفتم امیدوار بودن در اوج ناامیدی معنا پیدا میکند. درست در دل بدترین شرایط.

من یاد گرفتم در همه حال شکرگزار باشم.

من یاد گرفتم قصه گویی زبان ارتباط بین نسل هاست.

من یاد گرفتم ترسناک ترین موجود روی زمین مارها نیستند، انسان ها هستند.

من یاد گرفتم شادی را در لذت بردن از آنچه در حال حاضر دارم ببینم.

من یاد گرفتم فکر زیاد مانع بزرگی برای اولین قدم های مسیر پیشرفت است.