1.اول یه نگاهی به آمار وبلاگ بندازیم!ببخشیدا!

در عجبم!
روزنوشتام بیشتر از بقیه مطالب بازدید و کامنت دارن
روزایی که دلنوشته و #جدی-بی اعصاب میزارم
آمار بازدید وبلاگ میره بالا!
فکر نمیکردم کسی حوصله خوندن روزنوشت های طولانی رو داشته باشه!
و یه چیز دیگه بر عکس تصورم روزای آخر هفته بازدید کمتری دارن!
خودتون بگید بچه ها قضیه چیه؟ :/
من بیشترین انرژیمو واسه مطالب خودنویس و داستانایی که مینویسم میزارم
نمیدونم چرا بازدید از داستان انقدر کمه؟
واقعا نمیخونید یا حال ندارید کامنت بزارید؟
اگه چیزی رو منتشر میکنم یعنی حتما به نظر شما برای بهتر شدن نوشته هام نیاز دارم!
وگرنه تو پیش نویس هام ذخیره میکردم!

2. -:به به!عجب برفی اومده!
   +:جون میده واسه رفتن زیر پتو!
    -:موافقم!
تصویر کاملا گویا ست!

3. تا حالا دقت نکرده بودم چقدر شبیه این کاراکترم! 
و یکی دیگه به اسم سارا اندرسون.البته وقتی موهام کوتاه بود قبلا خیلی شبیه ش بودم.

سلام دوستان!!

بعد چند ماه یه پارت جدیدو کامل کردم به همت و تلاش!ماجرای داستان درباره یه دختر بود که به خاطر پدر و مادرش مجبور میشه پیش عمه اش زندگی کنه یه مدتی.اتفاقای داستان از روزی شروع میشه که یه همسایه جدید میاد براشون و با خودش کلی دردسر میاره.حالا این بین دختر داستان هم درگیرش میشه و...

اگه میخواید قسمتای قبلو بخونید میتونید برید به قسمت موضوعات و من هیولا نیستم رو انتخاب کنید.

یا اینکه بزنید اینجا و مستقیم برید به صفحه داستان.

منتظر نظراتون هستم.

برید ادامه مطلب و لذت ببرید :)

چقدر سخته تو خونه یه پشت کنکوری داری
هیچ کاری نمیتونی بکنی که متقاعدش کنی
اگه بچه ها میگن هیچ رشته ای تو ریاضی بازار کار نداره
وضعیت مملکت فلانه و بهمانه
تو بیخیال!!
تو داری میری دنبال هدفت پس چرا انقدر تنبلی میکنی؟!
همه اینا رو که بهش میگم یه نگاه عاقل اندر سفیهانه میندازه بهم میگه:
تو خودت رفتی یه دانشگاه چرت با یه رشته چرت تر پس حرف نزن.
آقا رشته من چرته درست...دانشگاه تاپ هم نرفتم درست
ولی من دوست دارم رشته مو حتی اگه بازار کار نداشته باشه :(
چرا افکار بچه ها انقدر مایوسانه شده؟!
به خدا هر بار بابام دعواش میکنه من جاش غصه میخورم و سرکوفت میخوره بهم

بله عالی شد!!
انقدر ننوشتم که دیگه دستم به قلم نمیره
و بدتر از همههههه
موضوع داستانمو یادم رفته
حتما میگید کدوم داستان؟!
بله خودمم دقیقا یادم نیست :/

سه تا داستان در دست تایپ دارم که اخریشو گذاشتم تو وب اسمش من هیولا نیستم هستش

امروز اومدم یه چپتر جدید بنویسم هیچی از ماجراش یادم نمیاد
ای بابا ای بااابااا اییی باااابااااا
همش تقصیر اون انتخاب واحد دیروزه مغزمو هنوز به بازی گرفته
هیچی عمومی نتونستم بردارم :(
خدا رو شکر واقعا ازین وضعیت
امروز ازون روزاس که اگه یه حرکتی نزنم قطعا از شدت بیکاری دیوونه میشم

سلااااااام برهمگی!!

همین امروز داشتم تو اینستا قدم میزدم به یه چیز باحال یافتم درباره تابلوی کائنات

یادمه اون موقعی که کنکور میدادم رو دیواری که میز تحریرمو گذاشته بودم اون سمت کلی جمله امیددهنده و نقاشی و کاغذای کوچولو چسبونده بودم و اهدافمو با رنگای مختلف نوشته بودم که هر روز جلوم بود نگاه میکردم.

به این میگن تابلوی کائنات

این تابلو میتونه یه بورد باشه یا یه دفترچه خاطرات
مهم اینه که اهدافی که میخواید بهشون برسید یا حتی آرزوهایی که دارید مثلا جاهایی که میخواید برید شغل آینده تون ماشین و خونه ای که تو ذهنتون دارید و...
اینا رو به صورت بصری با عکس نشون بدید تا هر روز که چشمتون بهش میخوره سریع تداعی بشه.
من خودم خیلی وقته دیگه حوصله خاطره نویسی ندارم.وبلاگ نویسی یجورایی این کارو برام آسون کرده.
به خاطر همین ممکنه خیلیاتون مثل من حوصله این کارو نداشته باشید.
از طرفی هم میدونیم که گذشت زمان و خیلی مشکلات دیگه ممکنه باعث دلسردیمون بشه و اون آرزوی واقعی که همیشه داشتیم
کم رنگ بشه.
پس تصمیم گرفتم یه کاری کنم
یه چالش میزاریم به اسم #تابلو_ی_آرزوهام
از همه بلاگری های عزیز دعوت میکنم تو این چالش شرکت کنن
زیر این پست یه کامنت بزارید...واسه هر کامنت 5 تا گزینه دارید...سه تا از گزینه هاتون شامل آرزوها و اهدافتون میشه 
دو تای دیگه رو هم میتونید دو تا جمله امید دهنده یا یه بیت شعر قشنگ بنویسید.
قرار میزاریم تو وبلاگامون یه پست ثابت بزاریم با عنوان #تابلوی ارزوهام
و یه عکس از تابلوی کائناتمون و همین جمله هایی که نوشتیمو به اشتراک میزاریم.
خوب شاید بگید که چی بشه مثلا؟!
شاید کوچیکترین فایده اش این باشه که خودتون انگیزه پیدا میکنید...باعث میشه یکم فکر کنید
و راه خودتونو پیدا کنید و از این سوال کلیشه ای که قراره در آینده چی کار کنم؟رها میشید...
هر کسی تو یه کاری ماهره که بقیه نیستن
یعنی به نظر من اینجوریه که هر کسی یه توانایی خاصی داره که بقیه از انجام اون کار عاجزن
یه نگاهی به تابلوهای همدیگه میندازیم و میبینیم هر کسی چه توانایی هایی داره
قرارمون اینه که بعد یه سال برمیگردیم به همین پست و نگاه میکنیم که چقدر ازین آرزوهامون واقعیت پیدا کرده
خب طبیعتا شما اگه عکس یه پورشه گذاشته باشید احتمالش کمه که بهش برسید اونم تو یه سال خخخ
ولی ما میایم با هم صحبت میکنیم که انجام تابلوی کائنات چه تاثیری داشته رو ایجاد انگیزه براتون؟
خیلی خب حرف زدن بسه بیاید دست به کار بشیم و تابلوهای خودمونو بسازیم
هیچ وقت برای شروع دیر نیست بچه ها!

اینم از اولین کامنت که مال خودمه

و اولین تابلوی کائنات :)