من هیولا نیستم!(4)
+
۱۳۹۹/۴/۷ | ۱۱:۵۷ | •miss writer•
برای خوندن داستان به ادامه مطلب برید
امتحان مجازی؟!
+
۱۳۹۹/۴/۳ | ۲۱:۴۰ | •miss writer•
یعنی نابود‌تر از سیستم آموزشی ما نیست؛
دانشگاه بعد عید بازه
فعلا بسته است
۱۷ خرداد بازه
از وسط مرداد باز میشه
۱۵ شهریور باز میشه
ترم آینده هم مجازی میشه😶
درس نابودیو در نظر بگیرید اندازه ۳واحد،امتحانش باشه ۲۰تا سوال تستی در ۱۱دقیقه.میگیم استاد حداقل تایم رو زیاد کن!میگه طبق استاندارد دانشگاه آکسفورده😶
شدم ۴۰٪😁بازم خوبه امیدوارم رحم کنه استاد و پاسم کنه.تازه غول مرحله آخر «کلینیکال پاتولوژی» مونده.
ازون طرف به معلمای مدارس گفتن سخت نگیرید و کسیو نندازید و همه درسا رو با نمره بالا دادن.ما دانشجوهای بدبخت کلا شانس نداریم :( استاد براش مهم نیست که وضعیت چطوره درسش رو میده و با افتخارم میگه:این ترم از همه ترما کامل‌تر درس دادم!!
حضور غیاب که همه انجام دادن(با اینکه گفته بودن اجباری نیست!)درسا رو هم کامل دادن،امتحانات هم که دارن در حد ارشد میگیرن.چی بود این آموزش مجازی واقعا؟!😖
مرام نامه وبلاگی
+
۱۳۹۹/۴/۲ | ۱۲:۴۳ | •miss writer•
مرام نامه حاوی اصول اخلاقی و خط مشی رفتاری این وبلاگ است:
به تمام نظرات پاسخ داده میشه حتی شده یه :) میذارم چون جک و جانورها هستن که به حرف آدم ها واکنش نشون نمیدن!
این وبلاگ برای گفتگو طبق شئونات اسلامی با جنس مخالف و موافق در نظرات عمومی و خصوصی مانعی قائل نیست پس از خودت روایت درست نکن گلم!
تقریبا تمام وبلاگهایی که دنبال میکنم و میخونم و تا جایی که بتونم با گذاشتن نظر یا لایک نویسنده رو تشویق به نوشتن میکنم.
دنبال کردن وبلاگ یه چیز سلیقه ایه و برادران و خواهران اینجا اینیس تاگ رام نیست!در قید و بند فالوور نباشید!
هر نوع جعل، سرقت، تخریب و کپی مطالب سایر وبلاگ ها با ذکر منبع انجام می گیرد!گرچه دزدی نیست (که هست) و این کار من نویسنده رو بدبخت یا شمای کپی کننده رو معروف نمیکنه ولی بهتره کپی با ذکر منبع رو رعایت کنی گل جان!
با دنبال کردن حواشی و اخبار صد من یک غاز وقت خودتون رو تلف نکنید!اینجام از این خبرا نیست.
قسمت مهم وبلاگ برای من داستان هایی هستند که مینویسم.لطفا نظر بدید چون برام مهمه وگرنه میزاشتمشون گوشه کمد خاک بخوره.
تو فضای مجازی با قطع دنبال و مسدود کردن تعارف نداشته باشید.همونطور که من ندارم :)
پس از استعمال مواد مختل کننده مغز کامنت نزارید.
کسی از نوشتن تو اینجا پول پارو نمیکنه.نوشتن یک کار دلیه پس تهمت ناروا نزنید خواهشا!
نویسنده این وبلاگ خودشو کمتر از مسئولین نمیدونه و حق داره هر موقع اوضاع خراب شد بزنه زیر مرام نامه! و آن را اصلاح کنه!(یوهاهاها)
....
به نقل از وبلاگ آقای سر به راه
با یکمی کپی :دی
تعطیلات آخر هفته
+
۱۳۹۹/۴/۱ | ۱۱:۳۹ | •miss writer•
داستان جدیدم رو بخونید از این لینک در سایت مدرسه نویسندگی :)
معرفی کتاب.4
+
۱۳۹۹/۳/۳۰ | ۱۷:۵۲ | •miss writer•
جنگل نروژی
نویسنده:هاروکی موراکامی
سال انتشار:1987(در ژاپن)_چاپ اول ایران 1396
تعداد صفحات:452
مترجم:فرشته افسری
با خوندن کتابهای هاروکی موراکامی نویسنده ژاپنی،خودم رو در دنیای انیمه ای اون داستان میبینم.بعضیها رنگی و پر از موسیقی های آرامبخش و بعضی هم بدون رنگ و موسیقی زیبا.کتاب جنگل نروژی از اون دست کتابهایی بود که توش هیچ رنگ و موسیقی خاصی دیده و شنیده نمیشد.جنگل نروژی که اسم یک آهنگ معروف هم هست داستان زندگی آدم هایی رو بیان میکنه که زندگیشون رو به فروپاشیه.از اول تا آخر داستان ما درگیر زندگی غم انگیز،شکست ها،عشق ها و ماجرای دوستی های پسر جوانی به اسم تورو واتانابه هستیم و ماجرای زندگیش رو از دید خودش میبینیم.این خلاصه کلی ای از داستان بود.و اما نظر من درباره این کتاب که مدتها بود تو لیستم گذاشته بودم که در فرصت مناسبی تهیه اش کنم و بخونم:
ابتدای کتاب جایی که از زمان حال شروع میشه رنگ غمی سیاه در صحنه دیده میشه.ما «تورو» رو هواپیمایی به مقصد هامبورگ میبینیم در حالی که در هاله ای از غم تیره فرو رفته.قسمت اول داستان با جمله:«چراکه فهمیدم هیچوقت من رو دوست نداشت.»تموم میشه و از قسمت دوم کتاب وارد گذشته تورو میشیم.
داستان از گذشته اش از نو شروع میشه و تورو قصه زندگیش رو مثل یک فیلم با دور تند برای ما نشون میده.بعضی جاها مکث میکنه و با سرعت کمتری وقایع صحنه ها و زیبایی هاش رو توصیف میکنه و این توصیفات دقیق قلم نویسنده رو دوست داشتنی میکنه.
شخصیت اول داستان در ابر خاکستری بی تفاوتی و روزمرگی و افسردگی فرو رفته برای همین هم بعضی مواقع خوندن ماجراهای هیجان انگیز و صحنه های شگفت انگیز از توصیفات طبیعت،بدون واکنش احساسی اون،یعنی تورو واتانابه،حس خیلی خوبی رو به من انتقال نداد.همش درگیر این بودم که چرا تورو با وجود این همه بالا و بلندی های قصه زندگیش انقدر بی تفاوته؟نه میخنده نه گریه میکنه نه غصه میخوره...کم کم با پی بردن به ماجرا همه چیز برام قابل پذیرش تر شد.
نظر خواننده های ایرانی کتاب دو دسته است:اون هایی که جنگل نروژی رو شاهکار میدونن و دسته دوم که میگن مزخرف تمام عیاره!
پایان غافلگیر کننده و دور از انتظار داستان،سرعت پیش رفتن داستان که بعضی جاها تند میشد و گاهی با آرامش پیش میرفت،حس دوری از شخصیت اصلی و ارتباط برقرار نکردن باهاش چیزهایی هست که خواننده رو از خوندن داستان ممکنه پشیمون کنه.اگه دنبال یک قصه عاشقانه و پر از کشمکش های عاطفی و ماجراهای هیجان انگیز هستید این کتاب براتون انتخاب خوبی نیست.به نظرم داستان درس هایی به خواننده میخواد بده که فهمیدنش نیاز به آشنایی بیشتر با قلم نویسنده،فرهنگ ژاپن و یکمی فلسفه داره.شاید داستان کلی به نظر خسته کننده بیاد ولی بعضی قسمت های داستان به طرز فوق العاده ای توصیف شده.من شخصا قسمت هایی که تورو با آدمهای دور و برش حرف میزد رو خیلی دوست داشتم.مخصوصا حرف های میدوری از کانونی که عضو شده بود وماجرای دبیرستانش.لحظه اعتراف که بلاخره تورو رو با یه سوویتشرت زرد!توصیف کرد غافلگیر کننده بود.فکر کن کل داستان با یه کت شلوار معمولی و احتمالا بدون رنگ خاصی که توجه رو جلب کنه داره توصیف میشه یکهو با چهره ای جدید تورو وارد قصه میشه.این تغییراتی که توی چند صفحه آخر داستان میخونیم یه دلیل داره و اون هم عشقه.یکجا از دست دادنش و جایی دیگر به دست آوردنش.فقط عشق همچین نیرویی داره که یه آدم بی تفاوت رو به گریه میندازه یا میخندونتش.
در کل من نظر خوبی روی داستان داشتم و دارم.بهش از 10 امتیاز 8 میدم.
این لینک بیوگرافی نویسنده و بعضی کتاباش،از سایت فیدیبو
نکته ای که اینجا باید داخل پرانتز بگم اینه که کتابهای خارجی به خاطر ترجمه و حذفیات ممکنه نواقصی داشته باشند و به همین دلیل ممکنه نظر شما رو درباره نویسنده برای همیشه تغییر بده و این خیلی مهمه.این کتاب ازون دست کتابهایی بود که سخت مجوز گرفته به خاطر موارد +18ش!اگه واقعا آثار موراکامی رو دوست دارید به نظرم ترجمه انگلیسی از Jay Rubin رو تهیه کنید و بخونید.
من ترجمه ی فرشته افسری رو خوندم و به نظرم ترجمه نسبتا خوبی بود.یادتون باشه انتخاب مترجم خوب خیلی خیلی مهمه و بعضی مواقع هیچ چیز جای متن انگلیسی داستان رو نمیگیره.
اینجا پاراگراف اول کتاب رو از سه مترجم مختلف براتون میزارم که خودتون مقایسه کنید:
متن انگلیسی:
I was ۳۷ then, strapped in my seat as the huge ۷۴۷ plunged through dense cloud cover on approach to Hamburg airport. Cold November rains drenched the earth, lending everything the gloomy air of a Flemish landscape: the ground crew in waterproofs, a flag atop a squat airport building, a BMW billboard. So – Germany again
ترجمه مهدی غبرائی:
۳۷ ساله بودم و کمربند ایمنی‌بسته که هواپیمای غول‌پیکر ۷۴۷ از میان انبوه ابرها به طرف فرودگاه هامبورگ سرازیر شد. باران سرد نوامبر زمین را تر کرده بود و به همه چیز حال و هوای دلگیر چشم‌انداز فلاندری داده بود: خدمه‌ی زمینی با بارانی‌ها، پرچمی بالای ساختمان کم‌ارتفاع فرودگاه، یک تابلو تبلیغاتی بزرگ BMW. خب، باز آلمان.
ترجمه م.عمرانی:
آن زمان ۳۷ سال داشتم. در حالی که هواپیمای ۷۴۷ عظیم‌الجثه با نزدیک شدن به فرودگاه هامبورگ در مه غلیظی فرو میرفت، کمربند صندلی‌ام را بستم. باران سرد ماه نوامبر زمین را در خود غرق می‌ساخت و حال و هوای مناظر فنلاند را در ذهن تداعی می کرد: کارکنان فرودگاه با لباس‌های ضد‌آب، ساختمان دور افتاده فرودگاه، بیلبورد BMW. خب – دوباره آلمان.
ترجمه فرشته افسری:
هویپیمای غول پیکر شماره 747 از میان ابرهای متراکم گسترده بر فراز فرودگاه هامبورگ،زمین را نشانه گرفت و من به صندلیم میخکوب شدم.سی و هفت ساله بودم...زمین از بارش باران سرد ماه نوامبر،خیس اب بود و همه چیز نمای دلگیر چشم انداز های فنلاند را به خود گرفته بود:خدمه فرودگاه با لباس های ضد آب،پرچم افراشته بر فراز یکی از ساختمان های کوتاه فرودگاه و یک بیلبورد با تبلیغاتی از BMW...بله باز هم آلمان.
شاید این لینک به دردتون خورد.
قسمت های جالب کتاب رو بخونید!
«هیچ فکرشو کردی که امروز چه کار وحشتناکی در حق من کردی؟تو حتی متوجه نشدی من مدل موم رو عوض کردم.»
مهم نیست کدوم کشور باشید دخترا از زیبایی هاشون لذت میبرن و اگه متوجه تغییراتشون نشید کارتون تمومه!
«...بعد از اتمام جلسه و خوردن کوفته برنجی ها همشون شکایت کردن که چرا اینش اینجوری بود و اونش اونجوری؟یا چرا چیزی کنارش نبود؟....اون روز اونقدر عصبانی شده بودم که حتی نمیتونستم حرف بزنم.این دلال هایی که اسم انقلابی بودن رو روی خودشون گذاشته بودن با خودشون چه فکری میکردن؟فکر میکردن کی هستن که سر چنتا کوفته برنجی قشقرق راه انداختن؟.....»
نکته جالبی بود به نظرم!
«هیچوقت غم گذشته رو نخور و به خاطر کارهایی که کردی عذاب وجدان نداشته باش فقط آدمای احمق این کارو میکنن»
جمله گهربار دوست واتانابه،ناگاساوا.فکر کنم تنها موجود نرمال داستان همین پسر بود جدای از عوضی بودنش :))
انیمه
+
۱۳۹۹/۳/۲۵ | ۲۰:۳۸ | •miss writer•
شاید شما هم از اون دست آدمهایی باشید که وقتی ازشون میپرسم تا حالا انیمه دیدی؟چشمهاش چهارتا بشه و بگه:ها؟!اینمه چیه دیگه؟شاید هم انقدر بچه ی خوش شانسی باشید که دست کم یدونه سینماییش رو دیده باشید.بنده یک زمانی که فراخ بال تر از الان بودم برای فیلم دیدن،غرق میشدم تو دنیای انیمه.چه ساعتهای خوبی که پای دیدن یه قسمت هیجان انگیز از هنر شمشیرزنی آنلاین رفت.واقعا اون دوره از عمره که بین 17 تا 19 سالگیم بود رو مدیون انیمه دیدن هستم.
اگه شما هم از بچه های دهه پنجاه تا هفتاد باشید صددرصد فیلمهایی مثل آن شرلی،بچه های کوه آلپ،فوتبالیست ها،بابالنگ دراز،خانواده رابینسون،ماجراهای رامکال و سریال های انیمیشنی ازین دست رو دیدید.خب اینا همون انیمه هستن.انیمه در واقع همون کوتاه شده animation هست.پویانمایی هایی بر اساس داستان های خارجی معروف یا مانگا های مختلف.(در واقع یکم پیچیده اش کردن.چون اینطور که ویکیپدیا نوشته خود ژاپنی ها به همه اشکال انیمیشن در دنیا میگن انیمه.ولی ما خارجیا برای انیمیشن ژاپن اختصاصا لفظ انیمه رو به کار میبریم)
پس اگه یه روز یکی اومد جلوتون نشست،درحالی که چشمهاش داره از ذوق برق میزنه و میگه انیمه دیدی تا حالا؟فورا بگید اره و خودتون رو خلاص کنید وگرنه مجبورید چهارساعت درباره تاریخ ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم تا پیدایش انیمه رو گوش بدید.و لطفا و خواهشا بعد ازینکه تو اینترنت سرچ کردید «انیمه» نگید عــــهه!این که همون برنامه کودک خودمونه!چون بهتون میخندن(جامعه عزیز اوتاکو منظورمه)چون انیمه یه ژانرهایی داره که مخصوص بزرگسالانه و به دلیل خشونت بالا یا مسائل مثبت 18 اصلا برای زیر سی سال توصیه نمیشه :)
خب بگذریم
میخوام بهتون دوتا از سریال ها و سینمایی های مورد علاقه ام رو معرفی کنم.
نام:دروغ تو در آپریل/your lie in april
ژانر:عاشقانه،مدرسه ای،موزیکال
سال تولید:2014
کارگردان:کیوهی ایشیگورو
تعداد قسمت ها:22
فکر میکنم این اولین انیمه ای بود که دیدمش.به اصرار دوست عزیزم بعد از متقاعد کردنم که:دختر جان انیمه در فوتبالیست ها خلاصه نمیشه!ازون زمان که تو فوتبالیستها رو دیدی صنعت سینمای ژاپن خیلی پیشرفت کرده.
انیمه داستان زندگی پسر نابغه ای به نام کوزی آریما رو نشون میده.پیانیستی فوق العاده اما با تاریکی هایی عمیق در وجودش.کوزی در کودکی مادر بیمارش رو بعد از بحثی شدید از دست میده و حالا بعد از گذشت سال ها این حس خورنده ی عذاب وجدان رهاش نکرده و باعث شده نتونه صدای نت های موسیقی رو بشنوه.تا اینکه دختر ویولونیستی به اسم کااوری میازونو وارد زندگیش میشه و بهش کمک میکنه تا دوباره به دنیای موسیقی برگرده.این فیلم به طرز شگفت انگیزی مخلوطی از رنگ ها و طرح های زیباست که با احساساتتون بازی میکنه.با گرافیک فوق العاده اش چشماتونو رو صفحه مانیتور خیره نگه میداره و با آهنگهای تیتراژ فوق العاده اش احساساتتون رو برانگیخته میکنه.نکته ای که باید یادآورتون بشم اینه که اغلب انیمه ها چون خیلی به واقعیت های زندگی نزدیکن ممکنه پایان غم انگیزی داشته باشن اما بهتون قول میدم انقدر داستان این فیلم و گرافیکش خیره کنندس که به هیچ وجه از دیدنش پشیمون نمیشید.در فیلم مفهوم عشق دوستی امید و شادی و تلاش برای رسیدن به آرزوها با موسیقی پیانو و ویولون آمیخته و یه شاهکار واقعی بهتون نشون میده.
نام:HYOUKA(معنی خود کلمه میشه من فریاد میزنم)
ژانر:معمایی،مدرسه ای
سال تولید:2012
کارگردان:یاسوهیرو تاکه
تعداد قسمت ها:22
اگه شما هم عاشق داستان های شرلوک هلمز هستید این سریال رو از دست ندید.داستان درباره پسری به اسم اورکی هوتارو هست.دانش اموزی که تازه وارد دبیرستان شده و دلش میخواد به شعاری که همیشه میگه: "ذخیره ی انرژی" پایبند باشه و به زندگی گل و بلبل بقیه ی بچه های دبیرستانی و شرکت تو فعالیت های مختلف و اجتماع های دوستانه هیچ علاقه ای نداره.اما به اجبار خواهرش وارد کلوپ ادبیات کلاسیک میشه.اونجا با دختری به اسم چیتاندا ارو آشنا میشه و درگیر یک معما میشن که چیتاندا رو به فکر میندازه تا برای حل ماجرای رازالود عموش از هوتارو کمک بگیره.کم کم این دو نفر با دوتا دوست دیگه اشون ساتوشی فوکوبه و مایاکا ایبارا وارد ماجراهای جالبی که توی مدرسه اتفاق میفته میشن و تو 22 قسمت براتون کلی معمای جالب و هیجان انگیز و لحظه های سرگرم کننده رقم میزنن.
نام:YOUR NAME/نام تو
ژانر:عاشقانه،مدرسه ای
سال تولید:2016
کارگردان:ماکوتو شینکای
اگه تا حالا این انیمه رو ندیدید باید بگم نصف زندگیتون بر فنا رفته!گرافیک عالی داستان فوق العاده و شخصیت های دوست داشتنی.خلاصه داستان اینه که یه دختر دبیرستانی به اسم میتسوها میامیزو که توی روستای ایتوموری زندگی میکنه،انقد از زندگیش خسته شده که یک شب وقتی ستاره دنباله دار از تو آسمون رد میشه آرزو میکنه تو زندگی بعدیش تبدیل به یه پسر خوشتیپ بشه(خخخ).اون ور داستان یه آقا پسر دبیرستانی خوشتیپ و خفن اهل توکیو رو داریم به اسم تاکی تاچیبانا که واسه خودش آرزوهایی داره.اما یک روز صبح وقتی از خواب بیدار میشه میبینه بدنش با بدن یه دختر عوض شده!!این تغییرات و جابه جایی بدن ها برای تاکی و میتسوها چند روزی گاه و بیگاه ادامه پیدا میکنه و اینا کم کم به این جابه جایی ها عادت میکنن و باهاش زندگی میکنن تا اینکه همه چی تغییر میکنه و ارتباطشون ناگهان قطع میشه.شاید اوایل از دیدنش یکمی گیج بشید ولی قول میدم با پیش رفتن داستان کاملا همه چیز براتون واضح میشه.لطفا برای نتیجه گیری از داستانش زود قضاوت نکنید و بدون در نظر گرفتن اتفاقات وسط فیلم تا انتها فیلم رو ببینید و ازش لذت ببرید.
نام:شهر اشباح/spirited away
ژانر:تخیلی
سال تولید:2001
کارگردان:هایائو میازاکی
داستان فیلم درباره دختری ده ساله به اسم چیهیرو اوگینو هست که با والدینش تازه به شهر جدیدی نقل مکان کردن و چیهیرو از این جابجایی ناراضیه.خلاصه تو مسیر خونه جدید راه رو گم میکنن و سر از تونلی در جنگل در میارن.وارد مکانی سرسبز و آرام می‌شوند که در اصل گرمابه(حموم) و استراحتگاه خدایان و ارواح دین ژاپنی شینتو هست.پدر مادر چیهیرو با خوردن غذایی از رستوران اونجا تبدیل به خوک میشن و این تازه شروع ماجراست!داستان عالی بود.گرافیک هم فوق العاده بود.
میدونستید به هایائو میازاکی لقب والت دیزنی ژاپن رو دادن؟!منم نمیدونستم از ویکی پدیا خوندم:)
فیلمهای دیگه اش که من خودم دیدم:باد برمیخیزد،پونیو،دنیای مخفی آریتی،همسایه من توتورو
+با یه حساب سر انگشتی فکر میکنم بالای 30 تا فیلم و سریال ژاپنی دیدم که وقتی داشتم این پست رو مینوشتم یادم اومد دیده بودمشون :))
