اون روز وبلاگ آقا گل یه پست جالبی به مناسبت روز وبلاگنویسی گذاشته بود،به نظرم موضوع جالبی داشت.
فکر کنم به عنوان آخرین بخش برای کامل شدن بیوگرافیم به عنوان یه وبلاگ نویس
اینم باید از خودم بپرسم:چرا وبلاگ نویس موندم؟
جواب من اینه،واضح و قاطع :چون بعضی حرفا رو لازمه بنویسی،نه اینکه فقط نگه داری توی ذهنت.
بعضی حرفا رو باید بزاری یه جایی قاب بشه و یادگاری بمونه،برای اینکه آدما فراموشکارن و یادشون نمیمونه...
1.نظر شما؟
2.میتونید پستای دیگه ای که راجع به خودم نوشتم رو ازین لینکا پیدا کنید.
لینک 1     
لینک 2
لینک 3

انقدر از تعطیل شدن بیان گفتم فکر کنم منو ریپورتی بلاکی چیزی کرده

با مرورگر کروم نمیتونم بیام

نتمم خییییلی ضعیفه

الان قاچاقی اومدم پست گذاشتم براتون

احتمالا خیلی نتونم سر بزنم تا مشکلم رو برم برطرف کنم

گفتم که یه وقت نگید این رفت و فلان

کامنتام بازه که بتونم حداقل بیام ببینم وبلاگ رو

راه حل بدید پلیززززز :(((

سلام به همه بچه های بیانی،و غیر بیانی👋حالتون چطوره؟خوبید خوشید سلامتید؟

تابستون چطوره خوش میگذره؟اگه گرمای هوا رو در نظر نگیریم به نظرم خوبه :)

خب بچه هااااوووو من خیلیاتونو به اسم نمیشناسم از عکس پروفایل و قالب وبلاگ میشناسم.بعد یه مشکلی دارم که میام یهویی میبینم عکس و قالب وبلاگ رو عوض کردید منم کلا یادم میره شماها رو از بس حافظه ام قویه :)

خب بنابراین خیلی فکر کردم،تصمیم گرفتم یه پیوند جدید اون بالا☝ایجاد کنم اسمشو بزارم

تو کی هستی؟من کی ام؟

تو این صفحه میتونید یه کامنت(اوه منظورم نظره) بزارید و یه بیوگرافی کوتاه از خودتون و وبلاگتون بنویسید.اولیشم خودم مینویسم که بدونید چجوری بنویسید.لازم نیست خیلی دقیق بنویسید،در حد یک معرفی کوتاه کافیه.

و اینکه کامنت پست رو میبندم اگه سوالی هم دارید فقط از پیوندی که سوال خصوصی میشه پرسید فقط از همونجا بپرسید.مرسی از همکاریتون،شبتون بخیر :)

 

هر سال شرکت بیان یه سری وبلاگ به عنوان وبلاگ برتر معرفی میکنه.
ولی معیار های انتخاب وبلاگ برتر نشون دهنده محتوی عالی مطلب یا تاثیر گذاری بر خواننده ها نیست.
به همین خاطر وبلاگ ((نون و القلم..)) یه چالش یا همون پویشی رو راه انداخته بین بچه ها که به کمک معرفی وبلاگای موثر
و آمار گیری از بین وبلاگایی که معرفی شده یه نتیجه ای بگیریم و خودمون بچه های خوش نویس بیان رو پیدا و معرفی کنیم.

قواعد و قوانین!

1. شروع این پویش از "۹۷/۱۲/۰۱" و پایان این پویش "۹۷/۱۲/۲۸" هست

2. ترجیحا ۸ وبلاگ و اگر خواستید بیشتر یا کمتر معرفی کنید حداقل یکی و حداکثر ۱۴ وبلاگی که به لحاظ محتوا و تاثیرگذاری بر فکر و قلب شما، مد نظرتون هست رو با لینک دادن معرفی کنید... و چند جمله ای هم در مورد هر کدوم از وبلاگ‌هایی که معرفی می‌کنید شرح و توصیف بنویسید.

3. ترجیحا از ۸ نفر نفر دعوت کنید (در غیر این صورت ۱ تا ۱۴ نفر) تا در این پویش شرکت کنند.

4. حتما عنوان مطلبتان "پویش موثرترین وبلاگ ها" باشد.

5. ترجیحا این مطلب پویش جزو مطلب ثابت وبتون باشه تا پایان پویش (البته این قاعده اختیاری هست).

6. هر کسی در این پویش شرکت کرد ذیل این مطلب (کلیک کنید) یک نظر عمومی بگذاره و اعلام کنه که مشارکت کرده تا بعدا برای آمارگیری از موثرترین وبلاگ‌ها بدونیم چند نفر مشارکت کردن( ترجیحا اگر لینک مطلبشون رو هم بذارن بهتره)

7. هیچ اشکالی نداره اگر دوستتون کسی رو معرفی کرد شما هم اگر اون شخص رو موثر می‌دونید معرفی کنید... چون قرار هست در پایان پویش موثرترین‌های سال ۹۷ رو معرفی کنیم.

8. اینها کلیات قواعد بود... در جزئیات دوستان مختارند... و از خلاقیت خودشون می‌توانند استفاده کنند... منتهی هر کسی در چالش شرکت کرد لینک این مطلب رو هم در وب قرار بده تا دیگران از قواعد و هدف این چالش آگاه باشند.

---------------------------------------------------

و اما میرسیم به معرفی وبلاگ ها.من تعداد وبلاگایی که میخونم زیاد نیست خیلی.ولی چندتا وبلاگ هست که به طور مرتب پیگیرشون هستم و مطالب جدیدشونو دنبال میکنم.وبلاگهایی که نام برده ام به ترتیب خاصی نیستن:

1.آقای سر به هوا:روزنوشتهاشو خیلی با دقت و ریز جزئیات مینویسه.نوشته های جدیشم با یه طنز خاصی مینویسه.

2.دچار باید بود:اصلا اسم وب رو ادم میبینه کیف میکنه.قلمش خیلی دقیقه و کاملا مشخصه برای هر مطلبی که مینویسه کلی وقت میزاره.من عاشق کسایی ام که برای چیزی که بهش علاقه دارن وقت میزارن.

3.یک مرد!:بسیار ریز بین با دقت صبور وکاملا منطقی...یک پدر نمونه :)

4.قدح:کم مینویسه ولی همونم عالیه.شعرایی که فلبداهه میگن خیلی جالبه.همیشه هم اول کامنتهاشون سلام داره :)

5.نئو:خلاقیت فراوان و قوه تخیل عالی!داستانای کوتاهی که مینویسه گاهی فکر میکنم واقعیه!یک وبلاگ خفن ناک!

6.بلوچ الف:قبلنا فعالیتش بیشتر بود.ولی الان کمتر شده.عکسایی که گذاشته خیلی قشنگه.سعی کرده فرهنگ بلوچ رو زنده نگه داره و به نظرم موفق هم شده!

7.آسمانم:ایشون هم کم فعالیت شدن اخیرا.ازون وبلاگاس که ساعتها میتونی توش دور بزنی و خسته نشی.

8.شهر زیتونی من:یک نویسنده با احساسات سیاسی!و لطیف!وبلاگی که با یک پستش کلی مطلب خوب مینویسه.

9.نوشته های خودمونی احسان:از اسمش مشخصه دیگه.نوشته هاش خودمونیه.یعنی وقتی میخونی حس میکنی تو رو مخاظب قرار داده.علاوه بر مطالب جالبی که میزارن و گفت و گوهاشون با بچه ها مشاور بسیار خوبی هستن!

10.آقا گل:انقد سر نزدم به وبلاگش یادم رفته چی مینوشت :/

ولی هر وقت یه پست میزاره فوری میرم میخونمش.و این یعنی مطالبش اندازه کافی عالی هست که نظر یه ادم سخت پسندی مثل منو جلب کرده.

1.اول یه نگاهی به آمار وبلاگ بندازیم!ببخشیدا!

در عجبم!
روزنوشتام بیشتر از بقیه مطالب بازدید و کامنت دارن
روزایی که دلنوشته و #جدی-بی اعصاب میزارم
آمار بازدید وبلاگ میره بالا!
فکر نمیکردم کسی حوصله خوندن روزنوشت های طولانی رو داشته باشه!
و یه چیز دیگه بر عکس تصورم روزای آخر هفته بازدید کمتری دارن!
خودتون بگید بچه ها قضیه چیه؟ :/
من بیشترین انرژیمو واسه مطالب خودنویس و داستانایی که مینویسم میزارم
نمیدونم چرا بازدید از داستان انقدر کمه؟
واقعا نمیخونید یا حال ندارید کامنت بزارید؟
اگه چیزی رو منتشر میکنم یعنی حتما به نظر شما برای بهتر شدن نوشته هام نیاز دارم!
وگرنه تو پیش نویس هام ذخیره میکردم!

2. -:به به!عجب برفی اومده!
   +:جون میده واسه رفتن زیر پتو!
    -:موافقم!
تصویر کاملا گویا ست!

3. تا حالا دقت نکرده بودم چقدر شبیه این کاراکترم! 
و یکی دیگه به اسم سارا اندرسون.البته وقتی موهام کوتاه بود قبلا خیلی شبیه ش بودم.

سلااااااام برهمگی!!

همین امروز داشتم تو اینستا قدم میزدم به یه چیز باحال یافتم درباره تابلوی کائنات

یادمه اون موقعی که کنکور میدادم رو دیواری که میز تحریرمو گذاشته بودم اون سمت کلی جمله امیددهنده و نقاشی و کاغذای کوچولو چسبونده بودم و اهدافمو با رنگای مختلف نوشته بودم که هر روز جلوم بود نگاه میکردم.

به این میگن تابلوی کائنات

این تابلو میتونه یه بورد باشه یا یه دفترچه خاطرات
مهم اینه که اهدافی که میخواید بهشون برسید یا حتی آرزوهایی که دارید مثلا جاهایی که میخواید برید شغل آینده تون ماشین و خونه ای که تو ذهنتون دارید و...
اینا رو به صورت بصری با عکس نشون بدید تا هر روز که چشمتون بهش میخوره سریع تداعی بشه.
من خودم خیلی وقته دیگه حوصله خاطره نویسی ندارم.وبلاگ نویسی یجورایی این کارو برام آسون کرده.
به خاطر همین ممکنه خیلیاتون مثل من حوصله این کارو نداشته باشید.
از طرفی هم میدونیم که گذشت زمان و خیلی مشکلات دیگه ممکنه باعث دلسردیمون بشه و اون آرزوی واقعی که همیشه داشتیم
کم رنگ بشه.
پس تصمیم گرفتم یه کاری کنم
یه چالش میزاریم به اسم #تابلو_ی_آرزوهام
از همه بلاگری های عزیز دعوت میکنم تو این چالش شرکت کنن
زیر این پست یه کامنت بزارید...واسه هر کامنت 5 تا گزینه دارید...سه تا از گزینه هاتون شامل آرزوها و اهدافتون میشه 
دو تای دیگه رو هم میتونید دو تا جمله امید دهنده یا یه بیت شعر قشنگ بنویسید.
قرار میزاریم تو وبلاگامون یه پست ثابت بزاریم با عنوان #تابلوی ارزوهام
و یه عکس از تابلوی کائناتمون و همین جمله هایی که نوشتیمو به اشتراک میزاریم.
خوب شاید بگید که چی بشه مثلا؟!
شاید کوچیکترین فایده اش این باشه که خودتون انگیزه پیدا میکنید...باعث میشه یکم فکر کنید
و راه خودتونو پیدا کنید و از این سوال کلیشه ای که قراره در آینده چی کار کنم؟رها میشید...
هر کسی تو یه کاری ماهره که بقیه نیستن
یعنی به نظر من اینجوریه که هر کسی یه توانایی خاصی داره که بقیه از انجام اون کار عاجزن
یه نگاهی به تابلوهای همدیگه میندازیم و میبینیم هر کسی چه توانایی هایی داره
قرارمون اینه که بعد یه سال برمیگردیم به همین پست و نگاه میکنیم که چقدر ازین آرزوهامون واقعیت پیدا کرده
خب طبیعتا شما اگه عکس یه پورشه گذاشته باشید احتمالش کمه که بهش برسید اونم تو یه سال خخخ
ولی ما میایم با هم صحبت میکنیم که انجام تابلوی کائنات چه تاثیری داشته رو ایجاد انگیزه براتون؟
خیلی خب حرف زدن بسه بیاید دست به کار بشیم و تابلوهای خودمونو بسازیم
هیچ وقت برای شروع دیر نیست بچه ها!

اینم از اولین کامنت که مال خودمه

و اولین تابلوی کائنات :)