خاطرات زندگی یک نویسنده

جالب بود

ممنون :)

البته طرفدارای فوتبال به خاطر این چیزا فوتبال نگاه نمیکنن

ولی خب فوتبال ندوست ها مثل من هستن!

آره متوجه شدم هیچکس به خاطر نتیجه پای فوتبال نمیشینه ولی خب بازم درک نکردم چرا ۹۰ دقیقه باید منتظر بمونن که آخرش دقیقه نود گل بزنن؟!

عجب! چه قشنگ...

بله بله :)

فوتبالو نگاه می‌کنم که شاد شم و عشق کنم و تیمی که طرفدارشم

ببازه و من براش کلی تشویق کردم.

بهش می‌گم دمت گرم که تلاشت رو کردی که نبازی و این تلاشتو

دوست دارم

هوممم میشه گفت من همین دید رو برای فیلم دیدن و کتاب خوندن دارم یعنی واسم نتیجه مهم نیست که آخرش قهرمان بمیره یا نه ناراحت نمیشم

هیجان فوتبال = دلیل زندگی!!

واسه من یکی که نیست :)))

میشه به نتیجه توجه نکرد و فقط ازش لذت برد

همون طور که میدونیم میمیریم ولی از زندگی هم لذت میبریم

آره کاملا درسته حرف شما ولی خب...من نظرم عوض نمیشه :))

منم آدم فوتبالی نیستم واصلا علاقه ای به دیدنش ندارم 

منم فوتبالی نیستم

وای چه تصادفی! اولین باری که من یه مسابقه فوتبال واقعی نگاه کردم دقیقا همون بازی آرژانتین و ایران بود. و یادمه همه خانواده خیلی استرس داشتن، و من هم پا شدم لحظات آخر دو رکعت نماز بخونم. یادمه رکعت اول که تموم شد گل خوردیم، و من نمازمو نصفه گذاشتم و کلی گریه کردم که تقصیر من بود که گل خوردیم چون من نمازمو دیر خوندم :(

 

+چه نتیجه گیری خوبی. از همه بازی ها(همچنین بازی زندگی) میشه این نتیجه رو گرفت :)

آخییی :))

منم فقط جام جهانی عچها رو می بینم

انصافا هیجان بازی و تقلا کردن و مبارزه ی لحظه به لحظه خیلی لذت بخشه :)

 

منم هیجان دوست دارم منتهی فوتبال رو نه

چه زووود گذشته !

من هیچوقت فوتبالو دوست نداشتم چیه اخه 

جدیدا زدم فاز دوست نداشتن و موافق نبودن 😂😅

واقعا عین باد گذشت!